Çocukların afet bölgesinde sürekli olarak olumsuz görüntülere maruz kalması problem düzeyini artırır. Yüzleşme çoğu zaman işlevsel değildir. Okuldan geri kalma çocuklar üzerinde stresi azaltmayacağı gibi uyum bozucu bir etkiye de sahip olabilir. Anne babaların başa çıkma biçimleri ve çocuğa ilişkin tutumları problemler üzerinde etkilidir.  Travmatik belirtiler için kesinlikle bir yakını kaybetmek gerekmez. Çocuklar bir yakınını kaybetmese dahi psikolojik problemler geliştirebilirler.  Ancak çocuğun yaşı, cinsiyeti, maruz kaldığı travmatik olayın niteliği, kişilik özelliği, bilişsel özellikleri, aile içi ilişkilerinin niteliği gibi etmenler afet sonrası stres bozukluklarının etkilerini belirleyebilmektedir.