Yanıt Açıklaması: II. Abdülhamid döneminde İslamcılığın güçlenmsinde o dönemde gelişen iç ve dış etkenlerin bir sonucu olarak gelişmiştir. bu dış etkenler arasında, Batı’nın yükselişi, Cezayir, Musul, Kıbrıs, Tunus gibi müslüman toprakların işgali ve kaybı, halifelik makamının uluslararası ilişkilerde kullanımı ve Arap milliyetçiliğinin artışı sayılabilir.