Onun sünneti/hadisleri ve yaşayış tarzı iyi bilinmeden Kur’ân’ın İlâhî iradeye uygun biçimde anlaşılması mümkün değildir. Dolayısıyla, onun sünnetini farklı mülâhazalarla devre dışı bırakmak, “Peygamber’in görevi sadece Kur’ân’ı tebliğ etmektir” demek, Allah’a ve Kur’ân’a bir bütün olarak gerçek mânâda inanmanın gereğini yapmamak demektir. Allah Resûlü, Kur’ân’ın ilk örnek uygulayıcısı sıfatıyla her an Allah Teâlâ’nın izni ve gözetimi altında hareket etmekteydi. Gerek doğrudan, gerekse dolaylı olarak vahye muhatap idi. Kendisine ait söz, davranış ve onaylar da aynı derecede İlâhî kontrol altında idi. Dolayısıyla onun yaşantısı kendi zamanıyla kayıtlı değil bütün zamanlar için geçerlidir. Din, Allah’ın bildirmesi ve Resûlünün açıklaması ve uygulamasıyla meydana gelmiş bir bütündür. Sadece Kur’ân âyetlerinden hareketle kurgulanan bir din, pek çok farklı örnekte görüldüğü üzere, kaos üretir ve modellik etme özelliğine sahip olamaz.