İnsan kaynakları, kurumun “öz sermayesi” olarak görülmekte, ona yapılan yatırıma bir maliyet olarak bakılmamaktadır.

İnsan kaynaklarına ilişkin, girdilerden daha çok çıktılara ve sonuçlara
yönelme eğilimi egemen olmaya başlamıştır.

iş bölümü, hiyerarşi, yazılı kurallar, tarafsızlık gibi bir takım ögeleri içeren bir yapı, norm ve ilişkiler düzeni bulunmaktadır.

insan kaynakları yönetimi, örgütün beşerî yönü ile ilgilidir. Her örgüt, yöneldiği alan ne olursa olsun, başarılı olabilmek için insan kaynaklarını geliştirmek ihtiyacındadır.

İnsan kaynakları yönetimi, örgütün maddi yönü ile ilgilidir.