İbn Rüşd, din ile felsefenin insanları birbiriyle çelişen sonuçlara götürmelerinin mümkün olmadığı kanaatindedir. Çünkü insan aklının ürünü olan felsefenin temelinde yatan ve ontik düzende geçerli olan sebeplilik ilkesinin de, vahiy ürünü olan dinin de kaynağı, Allah’ın ezelî ilim ve hikmetidir. Dolayısıyla aynı kaynaktan beslenen din ile felsefe iç içedir, “felsefe dinin arkadaşı ve süt kardeşidir”, “hakikat hakikata ters düflmez, aksine onu destekler” demektedir. Fakat İbn Rüşd “sütkardeş”, “arkadaş” ve “hakikat” olarak nitelediği felsefe ile dini hiçbir şekilde birbiriyle “özdeş” saymamıştır.