Karl Marx maddeci bir yaklaşım ile çalışma sosyolojisinin temeline emeği alıp bunun sosyal kurum ve bilinçle ilişkisini incelemiş düşünürdür.

Beşeri ilişkiler yaklaşımı ile ara dönem arasında yer alan sistem yaklaşımı İşlevselci sosyolojik eğilime dayanır. Bu şekilde ara dönemdeki diğer iki kuramın sosyal psikoloji ile kurduğu yakınlıktan uzaktır.

Telekonferans telefon konuşmalarının çoklu katılımcı ile gerçekleştirilmesi etkinliğidir. Bu tele çalışma türleri içerisinde yer almaktadır.

Marx’ın kapitalizm ve tarih anlayışı, üretim güçleri, üretim ilişkileri, sınıf kavgası, sınıf bilinci ve altyapı-üstyapı kavramlarının bileşimine bağlıdır. Marx, toplumları altyapılarından, yani üretim güçleri, bilimsel ve teknik bilgileri, sanayi ve iş örgütlenmesinin durumunu inceleyerek analiz eder. Marx’a göre, her ekonomik rejimin kendi ekonomik yasaları vardır. Öte yandan onun toplumsal yapısı bir yana bırakılarak belirli bir ekonomik rejim anlaşılamaz. Çünkü ekonomik yasalar, belirli bir üretim biçimini belirleyen toplumsal ilişkilerin dışavurumudur. Marx’a göre kapitalizmin işleyişinin anlaşılması; insanların özel mülkiyet rejiminde neden sömürüldüklerini, bu rejimin kendi çelişkileri ile neden onu yıkacak bir devrime doğru geliştiğini anlamaya olanak verecektir. Doğru cevap E'dir. 

I. Hipotez, II. Tümevarım, III. Değişken, IV. Tümdengelim, V. Kuramdır.. Tümevarım: Bir araştırmada özel bir grup/olay/önerme/olgudan yola çıkarak genel ile ilgili yorumlamalarda bulunmaktır. Tümevarım daha çok deney ve gözlemlerden yola çıkarak genellemelere ulaştığı için pozitivist bir yaklaşımı içerir. Tümdengelim: Genelden yola çıkarak özel hakkında çıkarımlar yapılmasıdır. Genel için doğru olanın özel için de doğru olduğu, bütün için doğru olanın parça için de doğru olduğu varsayımına dayanır.. Değişken: Herhangi bir deneğe/şeye ait ve birden çok değer alabilen bir özellik/kavram demektir. Değişebilen yani birden çok değer alabilen her şey değişkendir. Örneğin cinsiyet, yaş, eğitim durumu birer değişkendir Kuram: Doğrulanmış hipotezlerdir. Kuram, bilgi edinme sürecinde ortaya atılan, geçerlilik ve güvenilirliği bilimsel yöntemlerle saptanmış olan, iç tutarlılığı bulunan bilgiler, açıklamalar bütünüdür. Hipotez: Araştırmacının araştırma yapacağı konunun sonucuna ilişkin olarak yaptığı araştırmada doğru ya da yanlışlığını kanıtlamaya çalışacağı varsayımlara denir.

Örgütsüz kapitalizm, 1970 sonrası dönemde devlette, sivil toplumda ve sosyo-ekonomik gruplarda yaşanan bir parçalanmayı anlatır. Bu parçalanmada özellikle sendikalar güç kaybetmiştir.

Fabrikalarda gözetim şekli, endüstrileşmeyle beraber değişmiştir. Endüstri toplumunda ustabaşı aracılığıyla yapılan gözetimin yerini elektronik aletler almıştır. Kameralar artık her yerdedir ve hiç kimse gözetimin dışında değildir.

Endüstri devrimi toplumsal yapılarda oluşan sorunların, yaşanan çözülmeler ile değişmelerin temel kaynağı olmuştur. Bu sonuç doğrultusunda sosoyoloji toplumsal yapıları, grupları ve sistemleri inceleyen bir bilim dalı olarak ortaya çıkmıştır. Diğer bilim dalları toplum içerisinde bulunan varlıkları farklı özelliklerine odaklanmaktadır.

Çalışma, en geniş anlamıyla “mal, hizmet ve bilgi üretmek için gerçekleştirilen faaliyetler” olarak tanımlanabilir. Çalışma sosyolojisi, çalışmanın toplumda, toplumsal yapıda, toplumsal kurum ve gruplardaki etkilerini inceleyen bilim dalıdır. Geniş anlamıyla sosyoloji “toplumu, toplumsal yaşamı, toplumsal kurum, grup ve bunlar arasındaki ilişkileri sistematik bir tarzda inceleyen bilim dalı” olarak tanımlanabilir.

Yeni iktisat sosyolojisinin, çalışma sosyolojisinde kapsayan günümüz eğilimlerinin genelde üç ana konu etrafında değerlendirildiği düşünülür. Bunlar; Ağ Teorisi – Kültürel Sosyoloji – Örgüt Teorisidir.

Fordizm, 1970’lere gelindiğinde krize girmeye başlamıştır. Yukarıdaki nedenler Fordizmin krize girmesinde etkili olan nedenlerdendir.

Çalışma sosyolojisinin ortaya çıkışı ve gelişimi 20. yüzyılda gerçekleşmiştir. Daha önceki dönemlerde sosyolojinin kurucu isimleri çalışmanın sosyolojik boyutuyla ilgili değerlendirme ve analizlerde bulunmuşlardır. Fakat bu analizler daha genel bir sosyolojik bağlam içinde anlam kazanmışlardır. Çalışmanın sosyolojik boyutuna ilişkin çalışmalara 1930’lu yıllarda başlansa da çalışma sosyolojinin 1950’li yıllardan sonar yükselişe geçtiği söylenebilir. 1950’li yıllardan itibaren çalışmanın sosyolojik boyutunu sistematik ve bütünlüklü olarak ele alan sadece çalışma sosyolojisi bağlamında ortaya çıkan çok sayıda çalışma ortaya konmuştur. Bu noktada çalışma sosyolojinin yeni bir bilim dalı olduğunu söylemek mümkündür. Türkiye açısından ele alındığında da özellikle 1980’li yıllardan sonra çalışma sosyolojisinin değişik boyutlarına vurgu yapan akademik çalışmaların yükselişe geçtiği görülmektedir. Doğru cevap E'dir.