Etik Ara 5. Deneme Sınavı

Yanıt Açıklaması:

Yukarıda yer alan ifade Kant'a aittir. 

Yanıt Açıklaması:

Platon, ethos’a, insan karakterinin bütününün oluşmasında etken olan şey anlamında “alışkanlık” demiştir.

Yanıt Açıklaması:

Felsefede teorik araştırmayı önemli görmeyen, hatta karşı olan Antisthenes’in bilgi anlayışı etik görüşünde belirleyici olmuştur. Ona göre, düşünme ve bilme araçlarımız olan kavramlar, nesnelerin kendini değil, insanların nesnelerle ilgili tasarımlarını dile getirirler. Nesneler için belirlediğimiz kavramlar, nesneleri adlandırdığımız sözlerdir yalnızca. Bizim elimizde yalnızca sözler vardır. Bunlar, adları oldukları şeylerin yapısı hakkında bize hiçbir şey bildirmezler. Bundan dolayı varlıkla ilgili teorik araştırma, sanıldığı kadar önemli değildir. Araştırma ve bilgi, yaşama hizmet ettiği ölçüde önemlidir. Bilgi insanları erdemli, dolayısıyla da mutlu yaparsa anlamlıdır.

Yanıt Açıklaması: "Değerler" kavramı Kant'ın etik görüşünün ana kavramları arasında yer almaz. Bu kavramı M. Scheler ve N. Hartmann kullanmıştır.

Yanıt Açıklaması:

Epikouros’un haz anlayışında iyi ve mutlu bir yaşam için gereken haz iç dünyamızda yaşadığımız hazdır. Doğru yanıt B seçeneğidir.

Yanıt Açıklaması:

Doğru cevap A'dır.

Yanıt Açıklaması:

Moralis sözcüğünü ilk kullanan kişi Cicero'dur. Doğru cevap A'dır.

Yanıt Açıklaması:

Sorunun doğru yanıtı C şıkkıdır. Aristoteles insanın bilme etkinliklerini üçe ayırır: Bunlar, teorik etkinlikler, pratik etkinlikler ve poietik etkinliklerdir. 

Yanıt Açıklaması:

Ahlâk bir olgudur ve geniş anlamda söylenirse, insanın toplumsal yanıyla ilişkili bir olgudur. Elbette ahlâk(lar) da insanın var olma koşullarından biridir ve onun kültür dünyasının bir parçasıdır. Ancak, burada etikle
ilgisi bakımından onun, yalnızca olgu olma özelliğine dikkat etmek gerekir. Bu
ana özelliğiyle ahlâk, filozofun kurup var etmediği, toplumda kendiliğinden varolan, ama filozofun yalnızca “bu nedir?” diye sorabileceği bir gerçeklik olgusudur.
Bu soruyu sorabilmek ise etik alanının bilgisiyle olur. Demek ki ahlâk, olgusal
nitelikli bir var olandır, etik ise bilgisel niteliklidir. Doğru seçenek B seçeneğidir.

Yanıt Açıklaması:

Francis Bacon (1561-1626), René Descartes (1596-1650), Baruch Spinoza (1632-1677), Yeniçağda etiğin tekrar önem kazanması yönünde katkı sağlayan düşünürlerdir.

Yanıt Açıklaması: C seçeneği dışındaki seçeneklerin tümü etiğin önemini yitirmesine etkide bulunmuştur. Rönesans’ta insanın yenden kendine yönelmesiyle ve kendinden yola çıkan bir bilme çabasıyla etik yeniden önem kazanmaya başlamıştır.

Yanıt Açıklaması: Öncelikle doğru bildiğini sanmaktan kaçınmak gerekir.

Yanıt Açıklaması: Bundan dolayı Stoa filozofları ilkin insanın doğal yapısından gelen duygu ve duygulanımları incelemişlerdir. Duyguları, normal duygular ve anormal duygular olarak ikiye ayırmışlardır.İrkilme ve ürkme, utanma, pişmanlık duyma, doğadan,güzellikten sevinç duyma gibi duygulara normal duygular, haz ve acı, arzu ve korku gibi tutku özelliği gösteren duyguları da anormal duygular saymışlardır. Doğru cevap C seçeneğidir.

Yanıt Açıklaması:

Felsefenin en temel bir alanı olmakla birlikte etik felsefe tarihinin her döneminde aynı derecede önemli sayılmamıştır. En parlak dönemi olan Eskiçağdan sonra uzun bir süre, yaklaşık 18. yüzyıla kadar geri planda kalmış, hatta nerdeyse unutulmuş bir alandır. Doğru yanıt A seçeneğidir.

Yanıt Açıklaması: Saygısızlık yanlış cevaptır.

Yanıt Açıklaması:

Ölçülülüğün, dolayısıyla da erdemin ne olduğunun bilinmesi iyi ve mutlu yaşam için mutlaka gereklidir. Bu bilgi iki bakımdan önemlidir. Birincisi, ölçülülüğü ve ölçüsünü bilmeden bir hazza yönelmek iyi ve mutlu yaşam yerine hatalara ve mutsuzluğa götürebilir. Ölçülülükle ilgisi açıklığa kavuşmayan bir haz anlayışının yaşamda iyi olana, doğru olana ve dolayısıyla mutluluğa götüreceği çok tartışmalıdır. İşte bu noktada etik, tam da bir bilgi alanı olarak işbaşındadır. Eski Çağ’dan günümüze izlenen ana çizgiyi yansıtan dört yaklaşım içinde erdemi temel alan yaklaşım, etiğin bir bilgi alanı olarak kurulmasında belirleyici olmuştur.