Toplumlar arasında var olan sosyal ve kültürel farklılıklar sebebiyle sivil toplumu oluşturan ilişki ve kurumlar da toplumdan topluma farklılık gösterebilir. Bu farklılık sivil topluma yönelik kavramlaştırmalara da yansımıştır. Sivil toplum kuruluşları (STK’lar), sivil toplum örgütleri (STÖ’ler), sivil toplum kurumları, üçüncü sektör, gönüllü kuruluşlar, hükümet-devlet dışı kuruluşlar sivil toplumu tanımlamak üzere kullanılan kavramlardır. Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde alanlarına ve örgütlenme biçimlerine göre farklı sivil toplum tanımlarına rastlamak mümkündür. Devlet dışı kuruluşlar ya da üçüncü sektör olarak tanımlanan gönüllü kuruluşlar formel, vergiden muaf, yardım ve kalkınma amacı güden, kâr amacı gütmeyen ve çoğunlukla uluslararası alanda faaliyet gösteren kuruluşlardır. Bunun yanında sivil toplum kuruluşlarının özellikle gelişmiş ülkelerde halk kuruluşları (people organizations) ve devlet-dışı kuruluşlar (non-governmental organizations) şeklinde genel bir ayrıma tabi tutulduğu görülür. Halk kuruluşları, demokratik kuruluşlar, topluluk temelli kuruluşlar (community-based organizations) ve tabandan gelen kuruluşlar (grass-roots organizations) olarak da adlandırılmaktadır.

Aile Hukuku ve Devlet Nazariyeleri adlı eser Y. Abadan a aittir. 

Jurgen Habermas

Giovanni Sartori “Siyaset Sosyolojisi” dendiğinde siyaset olgusunun bütünlüğünü dikkate alarak inceleme yapan yeni bir paradigmadan bahsetmemiz gerektiğini ileri sürmüştür.

Doğa durumu olarak kavramlaştırdığı toplum öncesi durumun, bireylerin kendilerini korumak için sürekli daha fazla güç arayışında oldukları bir savaş durumu olduğunu öne süren siyaset bilimci T. Hobbes 'tur. 

“Siyasal Bilgiler Okulu”nun (SBO) 1948 y›l›nda
Ankara Üniversitesi bünyesine fakülte olarak kabul edilmesiyle gerçekleflmifltir.
Okul bundan böyle “Siyasal Bilgiler Fakültesi” (SBF) ad›n› tafl›maya bafllam›flt›r.