KENTLER, PLANLAMA VE AFET RİSK YÖNETİMİ Dersi Afet Risk Yönetimi Terminolojisi soru detayı:
SORU: Kronik taşkın geçmişi olan ve farklı havza özelliklerine sahip bir grup kentin detaylı imar planlama çalışmaları, mekânsal büyümesi ve afet geçmişi incelendiğinde ortaklaşan bir takım planlama yanlışları olduğu ve bunların zaman içinde zarargörebilirlikleri artırdığı göze çarpmaktadır, bu yanlışların en dikkat çekicileri hangileridir?
Kronik taşkın geçmişi olan ve farklı havza özelliklerine sahip bir grup kentin detaylı imar planlama çalışmaları, mekânsal büyümesi ve afet geçmişi incelendiğinde ortaklaşan bir takım planlama yanlışları olduğu ve bunların zaman içinde zarargörebilirlikleri artırdığı göze çarpmaktadır, bu yanlışların en dikkat çekicileri hangileridir?
CEVAP: Bu yanlışlardan en dikkat çekenlerinden bazıları şunlar olmaktadır:
-
Kentler içinden geçen akarsu ve kollarının, onları barındıran yatakların kısmen veya bazı durumlarda tamamen kapalı kanallar haline getirilerek araç yolları ve kamu binaları gibi kamusal tesis ve hizmetlerle, bir takım kentsel kullanımlara açılması sonucu doğal akışın engellenmesi,
-
Bir havzanın sahip olduğu hidro-meteorolojik sistem bütününün koşulları gereği, bir yerelde üstünkörü yapılan müdahaleler ile taşkın probleminin o yerelde geçici olarak çözülmesi ile problemin o havzada bulunan başka bir yerleşmeye ötelenmesi.
-
Çeşitli kentsel ihtiyaçların baskısı nedeniyle açık alanlar, parklar, orman alanları, vadiler, sulak alanlar ve tarım alanları gibi su geçirgen yüzeylerin giderek azalarak yerini daha az veya hiç geçirgen olmayan sert yüzeylere bırakması,
-
Belediyelerin imar planlarında taşkına maruz alanları ve akarsu yataklarını korumak ya da taşkın önlemeye yönelik uygulamalar yaparak değerlendirmek yerine uygun olmayan müdahalelerle bu alanları gelişmeye açması,
-
Kanalizasyon ve yağmursuyu drenajının birlikte yapılması ve zaman içinde bu sistemlerin tasarım kapasitelerinin artan kentsel yoğunluklar nedeniyle yetersiz kalması gözlenmektedir.
Bu yanlışlardan en dikkat çekenlerinden bazıları şunlar olmaktadır:
-
Kentler içinden geçen akarsu ve kollarının, onları barındıran yatakların kısmen veya bazı durumlarda tamamen kapalı kanallar haline getirilerek araç yolları ve kamu binaları gibi kamusal tesis ve hizmetlerle, bir takım kentsel kullanımlara açılması sonucu doğal akışın engellenmesi,
-
Bir havzanın sahip olduğu hidro-meteorolojik sistem bütününün koşulları gereği, bir yerelde üstünkörü yapılan müdahaleler ile taşkın probleminin o yerelde geçici olarak çözülmesi ile problemin o havzada bulunan başka bir yerleşmeye ötelenmesi.
-
Çeşitli kentsel ihtiyaçların baskısı nedeniyle açık alanlar, parklar, orman alanları, vadiler, sulak alanlar ve tarım alanları gibi su geçirgen yüzeylerin giderek azalarak yerini daha az veya hiç geçirgen olmayan sert yüzeylere bırakması,
-
Belediyelerin imar planlarında taşkına maruz alanları ve akarsu yataklarını korumak ya da taşkın önlemeye yönelik uygulamalar yaparak değerlendirmek yerine uygun olmayan müdahalelerle bu alanları gelişmeye açması,
-
Kanalizasyon ve yağmursuyu drenajının birlikte yapılması ve zaman içinde bu sistemlerin tasarım kapasitelerinin artan kentsel yoğunluklar nedeniyle yetersiz kalması gözlenmektedir.