1920 - 1930 yılları arasında Amerikan Siyaset Biliminde bir grup siyaset bilimci, klasik Siyaset Bilimine karşı cephe almış; yöntem olarak hukuksal ve tarihsel yaklaflımı arka plana itip bulgularını sosyoloji, psikoloji, antropoloji ve ekonomi gibi disiplinler yardımıyla çözümlemeye girişmişlerdi. Daha sonra bu eğilim diğer bilim adamlarını da etkilemiş, nihayet “Davranışçılık” adı altında yeni bir ekole dönüşmüştür. Böylece seçmen ve oy verme davranışı, siyasal katılım ve kamuoyunun oluşumu gibi süreçlerle siyasi partiler, çıkar grupları ve kamu yönetiminde karar alma mekanizmalarına ilişkin çok sayıda araştırmanın gerçekleştirilmesi mümkün olmuştur.