İsbat, tesbit etme; belirleme anlamına gelmektedir. Yargılama hukukunda isbat, taraflarca iddia edilen vakıaların doğruluğu hakkında deliller ileri sürmek suretiyle hâkimde kanaat uyandırma faaliyetidir. Bu itibarla isbat, uyuşmazlık konusu olayların ortaya çıkartılması ve belirlenmesi suretiyle hâkimi iknaya yönelik bir çaba olmaktadır. Vergi yargılaması hukuku açısından isbatı, bir vergi hukuku ilişkisinin temelindeki maddî vakıanın vasıta olarak delillerden yararlanmak suretiyle ortaya konulması olarak tanımlamak mümkündür.