Aristotelesçi bir perspektiften hareketle yapılan siyasetin

ortak yaşamın ortak iyiye göre düzenlenmesi olduğu biçimindeki tanım, Machiavelli’in düşünceleri çerçevesinde yapılmış olan siyasetin iktidar mücadelesi olduğu biçimindeki tanım ve süreci dikkate alan bir perspektifle yapılmış olan siyasetin toplumdaki değerlerin otorite yoluyla bölüştürülmesi olduğu biçimindeki tanım. Üç tanım da siyasetin bir yönüne ışık tutar ve bu bakımından siyaset doğasını konu alan felsefi bir tartışma açısından önemlidir.

1948 yılında Ankara Üniversitesi bünyesinde Siyaset Bilgiler Okulu'nun açılmasıyla. 

1960’lar Seymour Martin Lipset’in Siyasal İnsan (Political Man) başlıklı kitabının  yayınlanmasıyla Siyaset(in) Sosyolojisi disiplininin yükselişe geçmesinde dönüm noktası olmuştur.

Marxçı yaklaşım, ekonomik çatışmaların dışındaki siyasal çatışmaların ve ekonomik eşitsizlikler dışındaki eşitsizliklerden kaynaklanan hâkimiyet ilişkilerinin karşısında aynı şekilde kördür. Bu körlük özellikle ekonomik belirlenimcilikten taviz vermeyen Ortodoks Marksizm için geçerlidir.

Habermas bir siyasal sistemin meşru olabilmesinin, siyasal kararların  vatandaşlar tarafından bir bir kamusal alan barındırmasına bağlı olduğunu düşünür.

Etimolojik olarak polis; site, kent, yöre veya vatandaşların toplantısı anlamlarına gelir.

Küreselleşmeyle birlikte büyüklük ve etki alanları ulusal sınırları aşan gönüllü kuruluşlar ve sosyal eylemlerle birlikte sivil toplum da küresel bir boyut kazanmıştır. Ulusal düzeyde siyasetin demokratik bir mahiyet kazanmasında etkili olan sivil toplumun bu hali siyaset biliminde “küresel sivil toplum” olarak kavramsallaştırılmıştır. İçinde bulunduğumuz yüzyılda küreselleşmeye bağlı olarak ortaya çıkan “küresel sivil toplum” kavramının, kapitalizmin aldığı küresel boyut ve dünya ölçeğinde yaşanan açlık, göç, doğal afet ve insan hakları gibi sorunlar dikkate alındığında, uzun bir zaman daha demokratik düşünce ve yaşam açısından önemini sürdüreceğini söylemek mümkündür. Ancak dünya ölçeğinde parlamenter demokrasilerin yaygın olması bu düşünceye destek sağlayan bir olgu olarak ele alınamaz.

Siyasal iktidarın üç ayırt edici özelliğe sahip olduğu söylenebilir. İlk olarak siyasal iktidar, diğer bütün kural koyucu kurumların ya da kişilerin üstünde yer aldığı için, ülkenin ya da toplumun tamamı üzerinde geçerli olan iktidardır. Sosyal iktidarların yalnızca belirli gruplarda geçerli olmasına karşın, siyasal iktidar onlardan çok daha geniş bir alan üzerinde hüküm sürer. Bu anlamda siyasal iktidar ülke sınırları içerisinde yaşayan bütün bireyler, gruplar ve toplulukları bağlayıcı kararlar almak ve bu kararları uygulamak yetkisine sahiptir. Örneğin bir sendikanın ilgili organının almış olduğu kararlar yalnızca o sendika üyeleri için bağlayıcıdır. Buna karşın parlamento tarafından çıkarılmış olan bir yasa ülkedeki bütün vatandaşlar için bağlayıcıdır. İkinci olarak, siyasal iktidarla toplumdaki diğer iktidarlar arasında eşitlik ilişkisi değil, hiyerarşik bir ilişki söz konusudur. Siyasal iktidar ülke içinde en üstün olan iktidardır. Bu anlamda siyasal iktidar, kendi iradesini diğer iktidarlara kabul ettirme, onların davranışını kontrol etme ve nihai sözü söyleme yetkisine sahip olan iktidardır. Diğer bütün iktidarlar güçlerini, siyasal iktidarın çizmiş olduğu sınırlar çerçevesinde kullanırlar. Örneğin bir sosyal iktidar olarak herhangi bir okulun müdürü okulun öğrencilerinin ve o okulda çalışan öğretmenlerin riayet etmeleri gereken birtakım kararlar alabilir. Fakat onun almış olduğu kararalar siyasal iktidarın bütün okullar için belirlemiş olduğu kurallara aykırı olamaz. Siyasal iktidarı diğer iktidar türlerinden ayıran bir başka özellik ise, maddi kuvvet ve zor kullanma gücünü tekelinde bulundurmasıdır. Diğer sosyal iktidarlar, hüküm sürdükleri alanda iradelerine ve kararlarına uyulmasını sağlamak için ikna, manevi baskı, disiplin cezası gibi değişik yöntemlere başvurabilirler. Fakat siyasal iktidar dışındaki hiçbir iktidar meşru olarak şiddete başvuramaz. Örneğin bir amir söylediklerini yapmayan memura birtakım disiplin cezaları verebilir. Fakat bu amir söz konusu memur üzerinde hiçbir şekilde güç kullanamaz. Yine, bir mahallenin sakinleri kendi davranış kalıplarına uymayan bir kişiyi küsmek, soğuk davranmak veya kınamak gibi yollarla cezalandırabilir. Fakat mahalle sakinlerinin söz konusu kişiyi dövme hakları yoktur

II, III ve IV