Denkleştirici adalet daha çok kişiler arasındaki ilişkilerde geçerlidir ve insanları hiçbir ayrım gözetmeden eşit kabul etme düşüncesine dayanır. Buna karşılık dağıtıcı adalet, kişiler ile kurumlar veya toplum arasında uygulanır; belirli bir toplumda nimet ve külfetlerin nasıl dağıtılacağını belirler. Bu yönüyle dağıtıcı adaletin, kişileri eşit değil de kendine özelliklere sahip varlıklar kabul ettiği söylenebilir. Denkleştirici adalet benzerlikten, daha doğrusu aynılıktan,
dağıtıcı adalet ise farklılıktan hareket eder.