Ahlak önermelerinin olgusal olmadığı için anlamsız olduğunu ve sadece konuşmacının duygularını ifade ettiğini, ahlaki olduğu söylenilen şeyin, kendisini hiçbir şekilde tanımlamadığını, dolayısıyla nesnel özellikleri değil öznel duyguları gösterdiğini ileri süren meta-etik teorisi aşağıdakilerden hangisidir?