Becker’in özgeci modeli (1974,1981), Samuelson’un elde ettiği sonuçlar yanında kaynakların aile içinde nasıl dağıldığı konusunda hesaplama yapmaya olanak sağlamaktadır. Becker’in modelinde aile bencil fakat rasyonel bir grup küçük çocuk ve ailenin diğer üyelerinin iyiliği ile ilgili düşüncesini kendi fayda fonksiyonuna yansıtan özgeci bir ebeveynden oluşmaktadır. Becker, özgeci ebeveynin varlığının bencil çocukların bencilce davranmalarını engellemek için yeterli olduğunu kabul etmektedir. Özgeci ebeveyn kaynakların ailenin diğer üyelerine transferini öyle bir ayarlayacaktır ki çocukların tümü ailenin gelirini maksimize edecek şekilde davranmayı kendi çıkarlarına uygun bulacaktır. Sonuçta ortaya çıkan dağılım özgeci ebeveynin fayda fonksiyonunun ailenin gelir kısıtına göre maksimizasyonu olacaktır. Böylece özgeci model de aile talepleri açısından Samuelson’un ittifak modeli ile aynı sonuçlara ulaşacaktır.