Batılı olmayan ve coğrafi açıdan birbirine uzak olan Türk ve Japon toplumları tarihsel ve kültürel anlamda da birbirlerine pek benzememektedirler. Bununla birlikte aşağı yukarı aynı dönemde Batı toplumlarının bilim ve teknolojik açıdan kendilerinden çok daha ileride olduğunu anlamışlar ve aradaki farkı kapatma çabasına girişmişlerdir. Murakami, bu iki Asya ülkesinin gelişme ve sanayileşme süreçlerinde başarılı olduklarını düşünmektedir. Her iki ülkede de hem toplum içinde hem de aile içinde birey ikinci plandadır. Oysa bilgi toplumu, bireyin öne çıkmasını ve odak noktası olmasını gerektirmektedir. Murakami, iki toplumun da bu konuya henüz yeterince önem vermediğini düşünmektedir.