Kağıtçıbaşı’nın kuramı, üç farklı aile modelini ve modeller arasındaki geçişi açıklamaktadır. Karşılıklı bağımlılık modeli ataerkil bir yapıyı temsil etmektedir. Daha çok kırsal alanlar ve sosyo-ekonomik düzeyi düşük bölgelerdeki aile ilişkilerini açıklamaktadır. Bireyler ve aileler madden ve manen birbirlerine bağımlıdır. Bağımsızlık modeli, Batıya özgü aile yapısıdır. Özerk bireylerden oluşan bir aile modelidir. Bireyler ve aileler madden ve manen birbirlerinden bağımsızdır. Ancak bu ideal ve normatif bir durumdur; gerçek hayatta Batı ailesinde de bir miktar bağımlılık ilişkileri bulunmaktadır. Duygusal/psikolojik bağlılık modeli ise daha gerçekçi bir modeldir. Sanayileşme, kalkınma ve kentleşmenin yükselişi aile bireyleri arasındaki maddi bağımlılığı azaltırken, manevi bağlar varlığını korumaya devam etmektedir. Türkiye’de, karşılıklı bağımlılık modelinden duygusal/psikolojik bağlılık modeline geçiş yaşanmaktadır.