Bu dönem Jean Piaget tarafından benmerkezci/ egosantrik düşünce ile nitelendirilir.

Bu dönemde çocuk mantıksız ve kendi dışındakilerin bakış açısını alamadan düşünür.

Soyut düşünme ve bağlı biçimde önermesel/ hipotetik ve mantıksal düşüncenin gelişimi gözlenebilir.

Fiziki gerçeklik algısı kolayca aldanır ve sihre inanır.

Sözcük bilgisinde adeta bir patlama yaşanır.