Ebeveynlerin boşanmasının çocuklar üzerindeki etkisinin yetişkinlikte de devam etme nedenlerine yönelik olası açıklamalar üç alanda toplanmaktadır. Bunlardan birincisi olan sosyalleşme modeli, boşanmanın olumsuz etkilerini tek ebeveynli ailelerdeki yetersiz düzeydeki öğrenme yaşantılarına bağlamaktadır. Boşanma, çocuk ve birlikte kaldığı ebeveyni arasındaki ilişkinin niteliğini ve niceliğini düşürmektedir Aynı zamanda, bu ebeveynlerin çoğu bir işte çalışmakta ve çocuklarına ayırdıkları zaman ise çok sınırlı olmaktadır. İkinci açıklama ekonomik yoksunluk modelidir. Bu modele göre, boşanma, genellikle sadece annenin olduğu tek ebeveynli ailedeki yaşam standartlarının ciddi olarak düşmesine neden olmaktadır. Bu düşüş çocuklar açısından çok sayıda problemin ortaya çıkma riskini artırmaktadır. Üçüncü açıklama aile stresi modelidir. Bu model
boşanmayı çocuklar açısından bir yıkım olarak görmektedir. Boşanmayla birlikte okul değiştirme, taşınma, büyükanne ve büyükbabayla olan ilişkilerin kesilmesi gibi olaylar çocuk için stres verici yaşantılardır. Dolayısıyla yaşam standartlarının düşmesi sonucunda ortaya çıkan olumsuz yaşantılar çocukların boşanma sürecine uyumunu zorlaştırmaktadır.