Öğretmenler
çocuklara yönelik olarak farklı toplumsal ortamlara geziler planlayabilirler. Örneğin öğretmenlerin
postaneye bir gezi düzenlediğini varsayalım. Bu
geziden önce öğretmenler böyle bir ortama girildiğinde eğer sıra varsa sırada beklenmesi gerektiğini,
sonrasında gişedeki memura “merhaba” denilerek
yapılmasını istediğimiz işlemi söylememiz gerektiğini, ardından para vermemiz ve son olarak da para
üstünü alarak “teşekkür ederim” diyerek oradan
ayrılmamız gerektiğini öncesinde çocuklara öğretmektedirler. Eğer çocuk “sıraya girme” becerisine
sahip değilse postaneye mektup göndermeye gitmeden önce, öncelikli olarak önkoşul bir beceri
olan “sıraya girme” becerisinin çocuğa öğretilmesi gerekecektir. Çocuklarına öğretilmekte olan bu
becerilere ilişkin öğretmenlerden ayrıntılı bilgiler
almak, anne ve babaların bu süreçteki bir diğer
sorumluluğudur. Çocuğun kendisine öğretilen bir
beceriyi farklı ortamlarda, farklı kişilerle ve farklı
zamanlarda da gerçekleştirilebilmesi gerekmektedir. Öğretmenden bu konuda bilgi alan ve bu becerilerin öğretimi konusunda neler yapabileceğini
öğrenen anne ve babalar çocuklarına yeni beceriler
öğretebilecekleri gibi öğretmenlerin öğretmiş oldukları becerileri de çocuklarının genellemelerine
yardımcı olma fırsatını elde ederler. Örneğin anne
ve baba, öğretmenle konuşarak çocuklarına uyanınca diğer aile bireylerine “günaydın” deme becerisini öğretebilirler. Bununla birlikte postaneye
giden çocuklarının edindikleri bu beceriyi tiyatro
bileti alırken de sergilemelerine yönelik çalışmalar
yapabilirler.