Ajitasyonu artmış yaşlıyla iletişim;

• - Ajitasyonun önlenebilmesi için, bireyi çok iyi gözlemek ve agresif davranışların olası nedenlerini öngörebilmek çok önemlidir. Bu nedenle bakım veren personel, yaşlıları gün içerisinde belirli aralıklarla takip etmeli; yoğun anksiyete, sözlü saldırı ve fiziksel agresyon mutlaka değerlendirilmelidir.
• - Anksiyete ajitasyonun ilk belirtisi olup, bireyde, yerinde duramama, ellerini ovuş- turma, tekrarlayıcı hareketler, hızlı konuşma, konfüzyon, ağrı çekiyormuşçasına bir görünüm gözlenebilir.
• - Bu belirtilerin fark edilmesi ve yaşlıyla zaman geçirerek belirtilerin şiddetlenmesi önlenmelidir. Bu belirtilerin fark edilmemesi durumunda, yaşlıda bağırma, küfretme, suçlama ve tehdit etmeye varan davranışlar gözlenebilir.
• - Bu durumda bakım verenlerin; yaşlı ile tartışmamaları, onları tehdit etmemeleri, hastaların söylediklerini kişiselleştirmemeleri, sakin olmaları ve net bir şekilde yönlendirme yapmaları gerekmektedir.
• - Öfke karşısında sakin davranabilmek, öfkeyi azaltan bir yaklaşımdır.
• - Hastayla tartışmak ve uzun açıklamalara girmek doğru değildir.
• - Bakım veren bireyler, kişinin dikkatini başka yöne çevirmenin tedavi edici bir araç olarak kullanılabileceği konusunda eğitilmelidir.
• - Yüksek sesler, ani hareketler ve aceleci tavırlar hasta tarafından tehdit edici algılanıp, onları mücadeleye itebilir.