Sembolik etkileşimci yaklaşıma göre çocuğun sosyalizasyonu, çeşitli toplumsal sembollerin, inanışların ve kültürlerin öğrenildiği karmaşık bir süreçtir. Burada çocuklar rol alma süreciyle, kendi benliğine mesafe alarak kendisine dışarıdan bakar. Çeşitli oyun sembolleriyle başka başka benliklere bürünen çocuk, kendisini bir toplumsal aktör konumuna yerleştirir. “Rol alma süreci” bireyin kendini diğerlerinin yerine koyması olarak tanımlanır. Birey, bu yöntemle oluşan yorumu temel alarak, diğer kişinin eylemine tepki verir. Bireyin etkileşimin diğer aktörler üzerindeki etkilerini düşünebilmesi, onun ayırt edici özelliğidir.