Feminist yaklaşım, erkek çocukların sosyalizasyonunu erkeklere gündelik yaşamın her alanında hakimiyet kuran ve denetleyen bir konumun atfedildiği, “hegemonik erkeklik” (Connell, 1998: 245) idealinin öğretildiği bir süreçolarak görür. Fiziksel güç ya da ak›l yoluyla denetim sağlama, söz sahibi olma veister şiddet yoluyla ister ikna yoluyla üstünlük kurma olarak tanımlanan “hegemonikerkeklik” idealine her erkek sahip olmasa da her erkeğin zihninde bu idealin imgesel olarak yerleştiğini söyler. Bu sebeple, üstünlüklerle tanımlanmış olan erkeklik kimliğinin öğretildiği sosyalizasyon süreçlerine eleştirel bir mesafe alır.