Sağlığın küresel kapitalizm nedeni ile eşit dağılmadığını da görüşlerine ekleyerek Navarro (1976’dan akt. Kasapoğlu, 2010), sağlığın veya tıbbın sermaye tarafından işgalinin dört göstergesini şu şekilde sıralamaktadır:
• “Tıp, artık bireysel doktor-hasta ilişkisi olmaktan çıkarak şirket mantığı ile yönetilir hale gelmiştir.
• Biyomedikal model ve uzmanlaşma kaçınıllmaz olarak hiyerarşik bir yapı oluşturmuştur.
• T›p bir endüstri haline dönüştüğünden ilaçlar ve tıbbi teçhizatların üretim ve bakımı çok büyük bir istihdam alanı oluşturmaktadır.
• Hekimler işçileşmiştir (proleterleşmiştir), hastane yöneticileri hekimlerden daha üst kademede çalışmaya başlamıştır”