Konstantinos’un İstanbul’u başkent olarak seçmesinin ardından gerçekleştirdiği ikinci önemli iş Roma İmparatorluğu’nun doğu topraklarında 2. yüzyıldan beri hızla yayılan ve belki de kendinin de kabul ettiği Hristiyanlık dinine 325’te İznik’te ki ilk Konsil toplantısı ile resmiyet kazandırmış olmasıdır. Bunu yapmaktaki amacı doğu topraklarında pagan inancın yerine Hıristiyanlığı benimsemiş geniş halk kitleleri üzerinde otoriteyi sağlama çabasıdır; bunda da başarılı olmuştur.

II. Ekümenik Konsil, İmparator I. Theodosios’un çağrısıyla Macedonius hareketine karşı İstanbul’da toplanmış (381), papanın katılmadığı ve temsil edilmediği, başlangıçta sadece Doğu kilisesinin bir sinodu gibi düşünülen konsilde kutsal ruhun ilâhî tabiatı tanımlanmıştır. III. Ekümenik Konsil, İmparator II. Theodosios’un davetiyle Efes’te toplanmıştır (431). Papa I. Celestine’in İskenderiyeli Cyril tarafından temsil edildiği bu konsilde, “Meryem sadece insan olan Îsâ’yı doğurmuştur” diyen İstanbul Patriği Nestorius’un fikirleri reddedilerek Hz. Meryem’in Tanrı doğuran (theotokos) olduğu kabul edilmiştir. IV. Ekümenik Konsil, İmparator Markianos’un davetiyle Khalkedon’da (Kadıköy) 451 yılında toplanmıştır.  Papanın temsil edildiği bu konsilde Hz. Îsâ’nın hem insanî hem ilâhî iki tabiata sahip olduğunu tasdik ve ilân etmiş, konsile katılmayan ve konsil kararlarını kabul etmeyenler Monofizit diye adlandırılmış ve ana kiliseden çıkarılmıştır. V. Ekümenik Konsil, İmparator I. Iustinianos’un çağrısıyla İstanbul’da toplanmış (553), Papa V. Vigilius’un iştirak ettiği konsile katılan 165 temsilci tarafından Nestûrîler’in “üç bölüm” diye adlandırılan görüşleri reddedilmiş ve Kadıköy Konsili’nin Îsâ’nın tabiatıyla ilgili kararları yeniden formüle edilmiştir.