Cumhuriyetin ilk anayasası olan 1924 Anayasasının yasama ve yürütmeyi düzenleyen hükümleri incelendiğinde, bu Anayasanın ilk bakışta, kuvvetler birliği sistemini benimsediği izlenimi doğmaktadır. Nitekim kamu hukuku eserlerinde 1924 Anayasasının kuvvetler birliği ve görevler ayrılığı sistemine dayandığı tanımının yapıldığı görülmektedir. Gerçekten Anayasa, 5. maddesinde “Yasama yetkisi ve yürütme erki Büyük Millet Meclisinde belirir ve onda toplanır” hükmüne yer vermiştir. 6. maddede “Meclis, yasama yetkisini kendi kullanır”; 7. maddenin ilk fıkrasında ise “Meclis, yürütme yetkisini kendi seçtiği Cumhurbaşkanı ve onun tayin edeceği Bakanlar Kurulu eliyle kullanır” hükmü yer almaktadır. Bu hükümler dikkatle incelendiğinde, TBMM’nin 5. ve 6. maddelerle kendisine sunulan yasama yetkisini doğrudan doğruya kullanacağı; yürütme yetkisini ise ancak Cumhurbaşkanı ve Bakanlar Kurulu eliyle yerine getirebileceği anlaşılmaktadır. Başka bir deyişle TBMM, 5. maddeyle kendisine sunulan yürütme yetkisini bizzat ve doğrudan doğruya değil, ancak kendi seçtiği Cumhurbaşkanı ve Bakanlar Kurulu aracılığıyla kullanabilecektir. Nitekim Anayasanın yürürlükte kaldığı süre içinde TBMM hiçbir zaman yürütme yetkisini bizzat ve doğrudan doğruya kullanmaya teşebbüs etmemiş, bu yetki daima Cumhurbaşkanı ve Bakanlar Kurulu tarafından kullanılmıştır.