Ferman yöntemi, sınırsız yetkilere sahip olan bir monarkın bu yetkileri sınırlamak amacıyla tebaasına bir anayasa sunması anlamına gelmektedir. Böylece yeni anayasanın yapımı, mutlak monarşiden meşruti monarşiye geçişi sağlamaktadır. Ferman usulüyle hazırlanan anayasaların monarkın tebaasına bir lütfu olduğunu belirtmek gerekir. Bu nedenle monark, tek taraflı iradesinin ürünü olan anayasayı geri alma, bu lütfundan vazgeçme yetkisine de sahiptir. Fransız 1814 Charte’ı ve 1931 Etiyopya Anayasası, 1848 İtalyan Anayasası, 1889 Japon Anayasası, 1911 Monako Anayasası, 1876 Kanun-u Esasisi, bu yöntem izlenerek hazırlanan anayasaların örnekleridir.