23 Nisan 1920’de kurulan ve fiili gücü nedeniyle asli kurucu bir organ olan 1. Türkiye Büyük Millet Meclisi, bu özelliğinin sonucu olarak 1921 tarihli Teşkilat-ı Esasiye Kanununu kabul etmiştir. Öte yandan Meclis, ülkenin o an içinde bulunduğu olağanüstü şartlar çerçevesinde saltanatın ilgası gibi çok önemli siyasi ve hukuki sonuçları olan çeşitli kararlar da almıştır. Bu tür kararların alınması da 1. TBMM’nin asli kurucu bir organ olduğunu göstermektedir. Böyle olmakla beraber, 1921 Anayasası, içerdiği hükümlerin hangi yönteme uyularak değiştirilebileceğini gösteren özel bir kurala yer vermemiştir. Nitekim Anayasa, 1923’te “Teşkilat-ı Esasiye Kanununun Bazı Maddelerinin Tavzihan Değiştirilmesine Dair Kanun” adıyla anılan adi bir kanunla değiştirilerek cumhuriyetin ilanı sağlanmıştır.