1924 Anayasası kuvvetler birliği ve görevler ayrılığı sistemine dayandırılmıştır.

1961 Anayasası devletin üç temel fonksiyonunu yerine getirme yetkisini farklı organlara sunarak kuvvetler ayrılığına dayalı bir anayasal sistem kurmuştur.

1982 Anayasası da diğer Cumhuriyet Anayasaları gibi, yasama, yürütme ve yargı fonksiyonlarını yerine getirme yetkisini farklı organlara sunmak suretiyle kuvvetler ayrılığı esasını benimsemiştir. Bu Anayasayı 1961 Anayasasından ayıran en önemli özellik ise, yürütmeye doğrudan doğruya Anayasadan kaynaklanan bazı asli yetkileri sunmaktır. Bu ise 1982 Anayasasının fonksiyonlar ayrılığı kuralını benimsediği gerçeğini ortadan kaldırmamakta; sadece, yürütmenin geçmişe kıyasla güçlendirildiğini göstermektedir.