1961 Anayasasının yasama, yürütme ve yargıyı düzenleyen 5., 6. ve 7. maddeleriyle Üçüncü Kısmın “Yasama” başlıklı 1., “Yürütme” başlıklı 2. ve “Yargı” başlıklı 3. bölümlerinde yer alan hükümler, bu Anayasanın tereddüde yer bırakmayacak biçimde kuvvetler ayrılığı esasını benimsediğini göstermektedir. Gerçekten Anayasanın “Yasama Yetkisi” başlıklı 5. maddesi, bu yetkinin TBMM’ne ait olduğunu ve devredilemeyeceğini düzenlemekte; 64. maddesi ise kanun koyma, değiştirme ve kaldırma yetkisini TBMM’ne sunmaktadır. “Yürütme Görevi” başlıklı 6. madde ile bu görevin kanunlar çerçevesinde Cumhurbaşkanı ve Bakanlar Kurulu tarafından yerine getirileceği hükme bağlanmakta; 107. madde ile Bakanlar Kuruluna kanunların uygulanmasını sağlamak ve emrettiği işleri göstermek amacıyla tüzük çıkarma yetkisi tanınmaktadır. 113. maddeyle ise bakanlıklar ve kamu tüzel kişilerine kendi görev alanlarını ilgilendiren konularda, kanunların uygulanmasını sağlamak üzere yönetmelik yapma yetkisi tanınmıştır. Nihayet “Yargı Yetkisi” başlıklı 7. maddeyle bu yetkinin Türk milleti adına bağımsız mahkemelerce yerine getirileceği hükme bağlanarak “Mahkemelerin Bağımsızlığı” başlıklı 132. maddeyle yargının yasama ve yürütmeden tamamen bağımsız bir güç olması sağlanmıştır. Bu hükme göre: “Hâkimler, görevlerinde bağımsızdırlar; Anayasaya, kanuna, hukuka ve vicdani kanaatlarına göre hüküm verirler. Hiçbir organ, makam, merci veya kişi, yargı yetkisinin kullanılmasında mahkemelere ve hâkimlere emir ve tâlimat veremez; genelge gönderemez; tavsiye ve telkinde bulunamaz. Görülmekte olan bir dava hakkında Yasama Meclislerinde yargı yetkisinin kullanılması ile ilgili soru sorulamaz, görüşme yapılamaz veya herhangi bir beyanda bulunulamaz. Yasama ve yürütme organları ile idare, mahkeme kararlarına uymak zorundadır; bu organlar ve idare, mahkeme kararlarını hiçbir suretle değiştiremez ve bunların yerine getirilmesini geciktiremez.” Bütün bu düzenlemeler, 1961 Anayasasının devletin üç temel fonksiyonunu yerine getirme yetkisini farklı organlara sunduğunu; böylece, bu Anayasayla kuvvetler ayrılığına dayanan bir sistemin kurulduğunu göstermektedir.