Kültürel Ekoloji yaklaşımı, sosyo-kültürel sistemler ile çevreleri arasındaki ilişkiye ağırlık veren ilk yaklaşımdır. Kültürün uyarlanma yeteneğine ve esas olarak kültürlerin ortaya çıkış ve gelişimlerinde uyarlanmanın temel itici güç olduğu noktasına vurgu yapmaktadır. Temel meselesi, kültürün belirli çevresel koşullara uyarlanmak bakımından nasıl işlediğini incelemektir.

Orman ekolojisi, orman ile ormanın yaşama ve gelişmesini sağlayan tüm faktörlerin oluşturduğu sistemi inceleyen ve bu sistemdeki karşılıklı etki ve ilişkileri araştıran bir bilim dalıdır. Belli bir bölgede yaşayan ve birbirleriyle devamlı etkileşim halinde olan canlılar ile bunların cansız çevrelerinin oluşturduğu bütüne ekosistem denir. Çevre terimi, canlı ve cansız elemanları ile birlikte içinde bulunduğumuz yeri ifade etmektedir. Ekoloji bilimi ise canlıların birbirleri ve çevreleri ile ilişkilerini inceleyen bilim dalıdır. Çevre Ekolojisi canlının birey, populasyon ve kommunite düzeylerinde çevresi ve birbirleri ile ilişkilerini ele alır. Ekolojik (Organik, Biyolojik) tarım; üretimde kimyasal girdi kullanmadan, üretimden tüketime kadar her aşaması kontrollü ve sertifikalı tarımsal üretim biçimidir.