Arapçada bir sözcük sonuna âni veya  eyni eki alarak ikile dönüştürülür. Eğer kelime kapalı te (dişil te’si) ile bitiyorsa kapalı te açılır, sonra bu ekler kullanılır. Kelime cümle içerisinde merfûluğu gerektiren bir konumdaysa  âni eki, mansûb veya mecrûr konumdaysa  eyni eki alır. İkillerde ref alâmeti elif , nasb ve cer alâmeti ye ’dir. Nûn  her üç durumun ortak harfi olduğundan belirleyici etkisi yoktur, alâmette zikredilmez.