Ulus-devletler bakımından federalizmde egemenlik, merkez ve çevreden oluşan iki seviyeli yönetim arasında paylaşılır. Fakat bu yönetim şeklinde asıl egemenlik anayasadadır. Bölgesel bütünleşme konusunda ortaya konulan ilk teoridir. 18. Yüzyıldan itibaren G.W.F. Hegel ve Jean-Jacques Rousseau gibi düşünürler tarafından savunulmuştur. Aralarındaki sorunları çözmek ya da işbirliğini geliştirmek amacıyla bir araya gelen iki veya daha fazla devlet, egemen güç olarak tek başlarına yetki kullanımından feragat ederek bu yetkilerin kendilerinin üstünde olan bir otorite tarafından kullanılmasını kabul etmektedirler. Bu nedenle de temel özelliği egemenliğin paylaşılması fikridir.