AB’nin imzaladığı bazı ortaklık anlaşmaları, ortaklık ilişkisi kurma yoluyla ülkeleri AB üyeliğine hazırlamak amacıyla yapılmıştır. Yunanistan ile yapılan Atina Anlaşması ile Türkiye ile yapılan Ankara Anlaşması bu ilişki biçiminin örnekleridir. Nitekim Ankara Anlaşması’nın 28. maddesinde yer alan “Anlaşma’nın işleyişi, Topluluğu kuran Antlaşma’dan doğan yükümlülüklerin tümünün Türkiyece üstlenebileceğini gösterdiğinde, Akit Taraflar, Türkiye’nin Topluluğa katılması olanağını incelerler” hükmü ile ortaklık
ilişkisinin üyeliğe hazırlayan bir süreç olduğunu tanımlanmıştır. Afrika, Karayip-Pasifik Ülkeleri (Cotonou Anlaşması) ve Şili Ortaklık Anlaşması ise Ticaret, Kalkınma ve İşbirliği Anlaşmaları biçimine örnektir.