II. Dünya Savaşı’ndan sonra, tedavi edici sağlık anlayışı yerini, hekimlik ve sağlık uygulamalarını halkın içine yayma fikri olan “halk sağlığı ve hastalıktan koruma” anlayışına bırakmıştır. Toplumun sağlık sorunlarını belirlemek, önlemek, ortadan kaldırmak ve
toplumun sağlık seviyesini yükseltmek ön plana geçmiştir. 1946 yılında da tüm insanların
sağlık durumlarını iyileştirmeyi amaçlayan DSÖ kurulmuştur. Daha sonra 1978 yılında,
“Temel Sağlık Hizmetleri” konulu uluslararası konferans düzenlenmiştir. Bu konferansta,
“dünyadaki tüm insanların sağlığını korumak ve daha iyi bir duruma getirmek amacı ile
tüm hükûmetlerin, tüm sağlık ve kalkınmada görevli olanların ve dünya toplumlarının en
kısa zamanda gerekli işlemlerin yapılmasına olan gereksinmeyi belirleyen” bildiri yayınlamış, sağlığın temel insan haklarından biri olduğu belirtilmiştir. Sağlık alanına ek olarak
diğer birçok sosyal ve ekonomik düzeyde kurum ve kuruluşun çabasının gerektiği gerçeği
yeniden vurgulanmıştır.