Sembolistlere göre, edebiyat okuyucuların sezgiyle anlayabilecekleri gerçekleri üstü kapalı olarak söylemelidir. Bununla beraber, bir şiirdeki tema dikkatle seçilen kelimelerin içinde bulunan ahengin, tonların ve renklerin hassas bir şekilde manipüle edilmesiyle geliştirilebilir. Bu yönüyle, sembolizm doğrudan gerçekliği yansıtmaktan ziyade, onu sanatçının algıladığı öznel biçimi ile yansıtmayı kendine ilke edinmiştir. Bunu yaparken kesin bir anlam içermemelerine rağmen yine de şairin zihnini ifade eden ve gerçeğin “karanlık ve karışık birliğini”ne işaret eden son derece kişisel mecazlar kullanmışlardır.