Gerçeküstücülük her şeyden evvel geleneksel, alışıldık, sıradan olana karşıdır. Çünkü o günün dünyasını (İki Dünya Savaşı arasının kaotik yapısı) yaratan ideolojik araçlar bütünüyle bu durumdan dolayı suçludur, sanat da bu araçlardan biri olduğuna göre mevcut sanat anlayışı da yıkılmalıdır. Bu yüzden mevcut toplumsal kurallara uymak istemez ve sürekli değişimden (dinamizm) yana bir tavır sergilerler. Başkaldırma gerçeküstücülük felsefesinin çekirdeğini oluştur.