Ekspresyonizmde dış gerçeklikten ziyade iç gerçeklik önemlidir.

Ekspresyonist sanatkârlara göre sanatçının asıl görevi kendi iç dünyasını gözlemlemektir.

Daha çok psikolojik analizi gerektiren iç gözlem sonucunda, bireyin iç halleri diyebileceğimiz tespitler, ekspresyonist anlayışın prensipleri doğrultusunda tuvale ya da dile dökülür.

Doğayı gözlemleyerek bilhassa gölge bölgelerinin ışıktan yoksun olmadığını fark ederek, gölgenin içerdiği ışık resmedilir.

Sanatçı duygularının dışsal sebeplerini bir yana bırakarak hissettiklerini, somut olgulardan bağımsız olarak kavramsallaştırır.