Habermas, 20. yüzyılın yok ettiği iyimserliği bilim, ahlak ve sanatın farklılaşması, uzmanlarca ele alınan bölümlerin özerkliğine ve bunların gündelik iletişimin yorumlamasından ayrılması anlamına gelmeye başladığını ifade ederek, Modernizmin yanlış uygulamaları sonucu bu alanların hem birbirinden hem de hayattan koptuğunu, bu bağların yeniden kurularak yarım kalmış modernite projesinin ve ideallerinin gerçekleştirilebileceğini savunur.