Vergiler yükümlülerin gelir, servet ve harcama gibi ekonomik kaynaklarından alınır. Bu bakımdan vergiye konu olan ekonomik kaynakların çeşidine göre vergiler şunlardır: Gelir vergileri, harcama vergileri ve servet / servet transferi üzerinden alınan vergilerdir.

Harcamalar üzerinden alınan vergiler, nispeten basit yapıya sahip oldukları için, birçok ülke tarafından kolaylıkla uygulanabilmiştir. Malların değişimini hedef alan bu vergiler eski Mısır’da, Roma’da, İslam ülkelerinde önemli bir gelir kaynağı olmuştur. Çağdaş vergi sistemlerinde, harcamalar üzerinden alınan vergilerin önemi her geçen gün daha da artmaktadır. Harcama vergilerinin önemindeki bu artış verginin yükümlü psikolojisi üzerindeki etkisinin azlığından ve mali açıdan verimliliğinin yüksek olmasından kaynaklanmaktadır.

Harcamalar üzerinden alınan vergiler, gelir vergilendirildikten sonra kalan kullanılabilir gelirin tüketim amacıyla kullanılması sırasında alınmaktadır. Söz konusu vergiler genellikle üreticiler tarafından ödenmekte ve ödenen vergi daha sonra yansıma mekanizmasına bağlı olarak malın ve hizmetin fiyatına eklenerek, değişim anında tüketicilere aktarılmaktadır. Tüketici ise malın veya hizmetin fiyatı ile kaynaşmış vergiyi ödemek ve üzerinde taşımak zorunda kalmaktadır.

Bu bilgilerden de anlaşıldığı gibi, harcamalar üzerinden alınan vergiler kapsamında seçenekler I, II, III ve IV’de yer alan ifadeler doğrudur, dolayısıyla doğru cevap D’dir. Seçenek V’de yer alan ifade  harcamalar üzerinden alınan vergileri değil, gelir vergisini tanımlamaktadır. Gelir Vergisi dolaysız bir vergi türüdür ve bireylerin ödeme güçlerini dikkate alan ve adil olduğu savunulan bir vergi türüdür. Çünkü ülkelerin gelir tanımları bazı hallerde adaletsiz uygulamaları ortaya çıkarabilmektedir.