Kopernik’in “Göksel Kürelerin Döngüsel Devinimi” kitabında öngörülenler dikkatlice incelendiğinde, İlk felsefi tezi evren küre şeklindedir. Evrenin şeklinin küre olduğunu herhangi bir gözlemle elde etmemiş olması dolayısıyla, Kopernik’in bu tezini bütünüyle bu dönemde gelişen geometri bilgisine dayanarak oluşturduğu açıktır: Benzer bir akıl yürütmeyi Yer içinde sürdüren Kopernik, Yer’in de küresel olması gerektiğine karar vermiştir. Gökkürenin hareketi dairesel, düzenli ve sonsuzdur. Sistemin merkezinde Güneş bulunur ve sırasıyla Merkür, Venüs, Yer, Mars, Jüpiter ve Satürn gezegenleri, Güneş’in çevresinde dairesel yörüngeler üzerinde sabit hızlarla dolanırlar; Ay, bir gezegen değil, Yer’in çevresinde devinen bir uydudur. Satürn gezegeninden sonra, bütün gezegenleri kuşatan ve hareketsiz olan sabit yıldızlar küresi gelir. Gece ve gündüz, Yer’in kendi ekseni etrafındaki dönüşünden, mevsimler ise Yer’in Güneş çevresindeki dolanımından meydana gelir. Diğer ayrıntı noktalarında da Kopernik sistemi Yer merkezli sistemin temel ilkeleri olan hareketlerin dairesel ve evrenin de sonlu olduğu önermelerine sıkı sıkıya bağlıdır.