Birey gereksinim duymasa da bireye cazip gelen ve onu davranışa iten unsurlar olarak nitelenen güdülenme kuramı ise özendirici uyarıcı kuramıdır. Biyolojik açlık yemekle giderilse de yemek sonrası yenen kek gibi insanın ihtiyacı olmamasına rağmen keki yemesi yani davranışa iten unsur özendirici uyarıcıdır. Organizma sürekli olarak belirli bir uyarılma düzeyinde kalmak ister. Eğer yeteri kadar uyarılma olmadığına düşünüyorsa bir birey uyarılma düzeyini daha yükseğe çekmek için çeşitli aktivite arayışlarına girer ve uyarılma düzeyini kendisi için uygun seviyeye çeker. Buna optimal düzeyde uyarılma kuramı diyoruz. Belli bir türün tümünü yansıtan karakteristik davranış yapıları içgüdüdür. Bazı psikologlara göre de insanlardaki merak, aşk ve nefret içgüdüseldir. Yani insan davranışları sadece doğuştan kazanılanları içermemektedir. İnsan birçok davranışı sonradan öğrenmekte ve insan ırkına göre değil kendine özgü davranışlar sergilemektedir. Bu da içgüdü kuramıdır. Organizmanın yaşamının sağlıklı olarak devam ettirebilmesi için su, hava ve temel besin maddeleri gibi bazı ihtiyaç unsurlarını düzenli olarak almalı. Vücutta alınan maddelerin hangi yoğunluk ve ne şekilde alınacağını ve nasıl bir dengenin kurulacağını ilişkin sabit içselliği sağlayan bir işleyiş vardır. Bu da biyolojik denge yani homeostasis kuramıdır.