Orta Asya kadınlarının sosyal hayata katılması Sovyetlerin öncelik verdiği sosyal amaçlardan biriydi. Rejim, kadınların iş gücünden yararlanmak istiyor, bunun için onları geleneksel bağlardan koparmayı amaçlıyordu. Kadınlar evde kapalı kaldığı müddetçe gelenekselliğin sürdürücüsü olacak, yeni yetişecek nesiller de bundan etkilenecekti. Kadınları dönüştürmek amacıyla 1927 yılından itibaren bir dizi girişimler (hücum kampanyası) başlatıldı; yaptırımlar uygulandı. Evlilik yaşı on sekize çıkarıldı; çok evlilik ve başlık parası alınması yasaklandı. Kız çocuklarının okutulması zorunlu hâle getirildi. Diğer yandan, büyük aileler parçalanarak akrabalık bağları zayıflatılmaya çalışıldı. Geleneksel ev tiplerinin tersine, pencereleri dışa bakan binaların yapılması teşvik edildi. Sadece kadınların katıldığı törenler yerine, erkeklerin de katıldığı karma törenler özendirildi. Kadınların üzerindeki yükü azaltmak için kreşler (çocuk yuvaları) açıldı. Evlerin mimarisinde, aile hayatını açığa çıkarmak ve böylece kadının kapatılmasını zorlaştırmak amaçlandı. Geniş bulvarlar şehrin ve kolhozların ortasından geçirildi; evler bu geniş cadde boyunca sıralandı. Geleneksel, içe kapanık büyük aile evlerinin yerine, pencereleri caddeye bakan evler inşa edildi.