Çalışma koşullarını etkileyen endüstriyel güç ilişkileri daha çok piyasa içi faktörler ile açıklanmaya çalışılmıştır. Daha net bir ifade ile bu dönemde çalışmanın kendisinin toplumsal yönünün kısıtlı olduğu düşünülmekteydi. Çalışma yaşamına ilişkin sorunlar iktisadın; iş yeri koşullarına ilişkin sorunlar ise daha çok mühendisliğin sorun alanı olarak görülmekteydi. Bu genel algıya “mekanik yaklaşım” adı verilmektedir. Mekanik yaklaşım çalışma hayatında insan unsurunu, makineler ve diğer fiziksel koşullarla benzer bir biçimde kaynak boyutuyla ele alır.