Çalışmanın toplumsal yaşamda merkezî önem kazanması, çalışma ilişkilerinde ve çalışma mekânlarında yeni iktidar mekanizmaları yaratır. Endüstri toplumunda fabrikaya dayalı çalışma ilişkisinde çalışanlar üzerinde yönetimin mutlak gözetimi, denetimi ve kontrolü bulunmaktaydı. Çalışanlar üzerindeki yoğun denetim ve kontrolün arka planında yönetimin çalışanlara duyduğu güvensizlik yatmaktadır. Bilimsel Yönetim Anlayışı ile çalışanlar üzerindeki kontrolü kurumsal hâle getiren  F. W. Taylor, işçilerin birçoğunun insan doğası gereği kendi başlarına bırakılırsa yazılı talimatlara pek kulak asma niyetin-de olmadığını bu sebeple başlarında eğiticilerin (fonksiyonel ustabaşı) bulunup, onların bu talimatlara göre iş yapmalarını sağlamaları gerektiğini ifade eder.