Örgüt kültürüne yönelik ilgilerin kaynağı, öncelikle “Beşeri İlişkiler Yaklaşımı” olmakla birlikte, ara dönemdeki kuramların (özellikle de organizasyon teorisinin) mekanik ve bireyci tanımlarının eksikliklerinin giderilmesi amacına yöneliktir. İlk dönem, ara dönem ve son dönem eğilimlerinin çoğunda “örgüt kültürü” önemli bir faktör olsa bile, çalışma sosyolojisi içerisinde örgüt kültürü yaklaşımı, çalışma hayatının koşullarının sosyal ve bireysel faktörlere aynı anda bağlı olduğunu ileri sürer. Buna göre çalışma ortamının şekillendiği örgütsel ortam birer kültürel çevre olarak değerlendirilmelidir. Durağan ve işlevselci örgüt anlayışından sapmayı ifade eden bu yaklaşım, örgütlerin gelişme gösteren hatta bazen istikrarsız devam eden yapılar olduğuna vurgu yapar.