Çalışma sosyolojisi için başlangıç noktası, çoğu zaman “beşeri ilişkiler yaklaşımı” olarak kabul edilir. Klasik sosyoloji içerisindeki analitik olmayan yorumların dışında sosyolojinin, “beşeri ilişkiler” yaklaşımının yaygınlaşmasına kadar olan dönemde çalışmaya ilişkin ilgileri sınırlı kalmıştır. Ayrıca iş yeri pratiğinde ve fabrika ortamında, klasik yorumların işlevsiz kalacağı bilinmektedir. Beşeri ilişkiler yaklaşımı, temelde “Bilimsel Yönetimin İlkeleri”ne karşı bir tepki olarak ortaya çıkmıştır. Bilimsel yönetim, çoğunlukla iş süreçleri ile ilgilenirken; çalışanları bu mekanik işleyişin bir parçası olarak düşünmektedir. Ayrıca endüstriyel iş kavramının monoton, yaratıcılıktan uzak doğası çalışanların nesneleşme ve yabancılaşma duygusunu sık yaşamalarına neden olmuştur. Bilimsel yönetim ilkelerinin gördüğü bu muhalefet ve düşmanlık, endüstriyel çatışmaları arttırmıştır. Bu soruna bilimsel yönetim ilkeleri, yapısal uyumsuzluk ve zihinsel yetersizlikler gibi soyut yanıtlar üretirken; çalışma hayatının yeni bir bakış açısı ile değerlendirilmesi gereği giderek yaygınlaşmıştır.