Taylor, zaman ve hareket etütleriyle çalışanların hangi işi ne kadar sürede yapabileceklerini hesaplayarak verimliliği arttırmayı hedefler. Zaman ve hareket etütleri, mühendislik yaklaşımının işe uygulanmasını da beraberinde getirir. Zamanla gelişecek hareketli montaj hattıyla birleştiğinde zaman ve hareket etütleri işin insanilikten çıkışına temel oluşturacaktır. Taylor, zaman ve hareket etütleri yoluyla işçiyi montaj hattının bir uzantısı şeklinde düşünerek beden hareketleriyle iş süreçlerini uyumlaştırmış ve çalışanın ne kadar sürede bedenini etkin kullanarak üretim yapabileceğini tespit etmiştir. Bu çerçevede Taylor'un ortaya koyduğu bilimsel yönetimi oluşturan kombinasyon şu şekilde özetlenebilir:

• Gelişigüzel yöntemler değil, bilim.

• İhtilaf değil, uyum.

• Bireycilik değil, iş birliği.

• Sınırlı üretim değil, maksimum üretim.

• Her işçinin en üst verimlilik ve refah düzeyine geliştirilmesi.