Anayasa’nın bir başka dolaylı/doğrudan sayılabilecek çalışma yaşamının denetlenmesini
sağlayan hükmü olarak “Kişi dokunulmazlığı, maddi ve manevi varlığı”
başlıklı 17. maddesidir. İlgili maddeye göre;
“Herkes, yaşama, maddi ve manevi varlığını koruma ve geliştirme hakkına sahiptir.
Tıbbi zorunluluklar ve kanunda yazılı hâller dışında, kişinin vücut bütünlüğüne
dokunulamaz; rızası olmadan bilimsel ve tıbbi deneylere tabi tutulamaz.
Kimseye işkence ve eziyet yapılamaz; kimse insan haysiyetiyle bağdaşmayan bir
cezaya veya muameleye tabi tutulamaz.
(...) meşru müdafaa hâli, yakalama ve tutuklama kararlarının yerine getirilmesi,
bir tutuklu veya hükümlünün kaçmasının önlenmesi, bir ayaklanma veya isyanın
bastırılması, sıkıyönetim veya olağanüstü hâllerde yetkili merciin verdiği emirlerin
uygulanması sırasında silah kullanılmasına kanunun cevaz verdiği zorunlu durumlarda
meydana gelen öldürme fiilleri, birinci fıkra hükmü dışındadır".

Anayasa’nın 17. maddesi genel ilke olarak kişiyi, yaşama hakkını, maddi ve manevi varlığını koruma ve geliştirme hakkını esas almaktadır. Bunlara karşı herhangi bir
müdahale, bu hakların kullanımının engellenmesi, bu haklara zarar verici eylem ve
işlemler Anayasa’nın koruması altına alınmış olan haklara saldırı kabul edilmelidir.