Ortalama olarak sekiz yaşından küçük çocukları ifade eder. 

Bu evredeki çocuklar kuralları ebeveyn, hükümet yetkilileri ya da dinsel figürler gibi otoriteler tarafından belirlendiği için değiştirilemez olduğuna inanırlar. 

Otoritenin gücü, benmerkezcilik ve gerçekçilik hep birlikte, yüzeysel bir ahlak anlayışı doğurur.

"Sen benim sırtımı kaşı, ben de seninkini.’" bakış açısına dayanarak karşılıklılık adı verilen bir dürüstlük standardını kullanmaya başlarlar. 

Bir davranışın yanlışlığını yargılarken zarar verme niyetinden çok sonuçlar üzerine odaklanılır.